ငါအိုသြားေသာအခါ

ငါအိုသြားေသာအခါ ငါဟာအရင္က ငါမဟုတ္ေတာ့ဘူး၊

ငါ့ကိုနားလည္ေပးပါ  စိတ္ရွည္ရွည္ထား ဆက္ဆံေပးပါ။

ခ်ည့္နဲ့နဲ့လက္ေတြနဲ့ ထမင္းဟင္းေတြ အကၤ် ီေပၚဖိတ္စင္သြားတဲ့အခါ 

အကၤ် ီလံုကီ် ဖိုသီဖက္သီျဖစ္ေနတဲအခါ ငါ့ကိုမရံြနဲ့ ၊ 

ငယ္ငယ္တံုးက ငါသုတ္သင္ေပးခဲ့တာကို ေက်းဇူးျပဳၿပီးသတိရေပးပါ။

အပ္ေၾကာင္းထပ္မက ေျပာဖူးတဲ့စကားေတြ ျပန္ေျပာမိတဲ့အခါ 

စကားမျဖတ္ဘဲေက်းဇူးျပဳၿပီး နားေထာင္ေပးပါ။
ငယ္ငယ္တုန္းက အိပ္ရာဝင္တိုင္းတစ္ေထာင့္တစ္ည ပံုျပင္ေတြ၊ 

ငါးရာ့ငါးဆယ္နိပါတ္ေတာ္ေတြ ဇာတ္ႀကီးဆယ္ဘဲြ႔စတဲ့ပံုျပင္ေတြကို 

မရိုးေအာင္ေျပာရင္း ငါေခ်ာ့သိပ္ခဲ့တာကို သတိရေပးပါ။

မလွုပ္ရွားနိုင္လို႔ ေရခ်ိဳးဖို႔အကူအညီလိုတဲ့အခါ ငါ့ကိုမျငိဳျငင္ပါနဲ့ ၊ 

ငယ္ငယ္တုန္းကေခ်ာ့တစ္လွည့္ေျခာက္တစ္လွည့္

ေရခ်ိဳးေပးခဲ့ဘူးတဲ့ ပံုရိပ္ေလးကိုျမင္ေယာင္ေပးပါ။

ေခတ္သစ္ နည္းပညာသစ္ေတြကို မသိ နားမလည္ခဲ့ရင္ မေလွာင္ပါနွင့္ ။
ငယ္ငယ္တုန္းက 'ဘာေၾကာင့္ဆိုတဲ့' ေမးခြန္းတိုင္းကိုစိတ္ရွည္စြာ 

ငါျပန္ေျဖခဲ့တာကိုသတိရေပးပါ။

စိတ္သြားတိုင္းကိုယ္မပါ ႏြမ္းလ်ျပီးလမ္းမေလ်ာက္နိုင္တဲ့အခါ 

ခြန္အားပါတဲ့လက္တစ္စံုနဲ့ ငါ့ကိုကူတဲြေပးၾကပါ။
လမ္းေလၽွာက္သင္စအရြယ္တုန္းက တစ္လွမ္းခ်င္း

လမ္းေလွ်ာက္ေလ့က်င့္ေပးခဲ့တာေတြကို သတိရေပးပါ။

တစ္ေန့ထက္တစ္ေန့ အိုစာသြားတဲ့ငါ့ကိုၾကည့္ျပီး 

ဝမ္းမနည္းပါနွင့္ နားလည္ေပးပါ။ အားေပးပါ။
အရင္တုန္းက လူ့ဘဝတက္လမ္းအတြက္ ငါလမ္းညြန္ခဲ့သလို

အခုအခိ်န္မွာ ငါ့ဘဝေနာက္ဆံုးအခိ်န္အတြက္ အေဖာ္ျပဳေပးပါ။

ခ်စ္ျခင္းေမတၲာနဲ့ ေအးျမမွုေတြကိုငါျပံဳးၿပံဳးေလး လက္ခံမွာပါ ၊ 

အဲ့ဒီအျပံဳးေတြမွာ မဆံုးတဲ့ငါ့ေမတၲာေတြကို ေတြ႕ရမွာပါ ။