ဘ၀

သူငယ္ခ်င္းေတြ ေတြ႕ဆံုၾကေတာ့ “ဘ၀” ကိုအမ်ိဳးမ်ိဳး အဓိပၸါယ္ေကာက္ ၾကသည္ တခ်ိဳ႕က ဘ၀ဆိုတာတိုက္ပြဲ တခ်ိဳ႕က ဘ၀ဆိုတာ ျဖစ္. တည္. ပ်က္. စက္ရဟတ္တစ္ခု တခ်ိဳ႕ကေတာ့ဘ၀ဆိုတာ ဘ-ဘီယာနဲ႕၀-၀က္သားတဲ့ အရက္သမားေတြေျပာတာေလ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ ဘ၀ဆိုတာ ဘူ+ဓာတ္ျဖစ္တဲ့အတြက္ ျဖစ္ေအာင္လုပ္တာ ဘ၀ပဲတဲ့ တခ်ိဳ႕ကေတာ့ လြယ္လြယ္ေျပာၾကတယ္ ဘ၀ဆိုတာ ဘခံုးနဲ႕၀တဲ့ ဒီလိုအဓိပၸါယ္အမ်ိဳးမ်ိဳး အေၾကာင္းအက်ိဳးအစံုစံု ပရိယာယ္အဖံုဖံုျဖင့္ ေျပာေနၾကတဲ့ဘ၀ကို က်ေနာ့္ အျမင္ေျပာရရင္ ဘ၀ဆိုတာဒုကၡ သုကၡေတြ ျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ခ်ိဳင့္ခြက္တစ္ခုလို ျမင္မိတယ္ အေၾကာင္းဆိုရရင္ လူသားေတြကိုယ္စီက သူ႔ဒုကၡနဲ႔ သူပါ ဘယ္သူ ကမွ ခ်မ္းသာေနတာမရွိပါဘူး လူသားတစ္ေယာက္ေမြးလာေတာ့မယ္ဆိုရင္ ကိုးလလြယ္ ဆယ္လဖြားတဲ့ၾကားဖူးတယ္မလား ဒီလိုမိခင္တစ္ေယာက္ရဲ႕ ၀မ္းၾကာတိုက္မွာ ေကြးညြတ္မြမ္းၾကပ္စြာေနခဲ့ရသူအဖို႔ ဒုကၡဆိုတာ ေမြးရာပါ ဒဏ္ရာတစ္ခုလိုျဖစ္ေနခဲ့တယ္ေလ ဆိုပါစို႔ႀကီးျပင္းလာၿပီဆိုတာနဲ႔ ေတြ႔ႀကံဳ ခံစားရတဲ့ ေ၀ဒနာေတြက ဒုကၡေ၀ဒနာေတြပဲျဖစ္ေနေတာ့တာပဲ.. ငါခ်မ္းသာတယ္  လို႔ ဘယ္သူကလက္မေထာင္ေျပာႏိုင္မွာလည္း ႐ုတ္တရက္ သိန္း၁၅၀၀ထီေပါက္တယ္ပဲထားဦး အဲဒီလူခ်မ္းသာ တယ္လို႔ေျပာႏိုင္မတဲ့လား ငါ့မွာေငြအမ်ားႀကီးရွိတယ္သိလို႔ ဘယ္သူခိုး ဓားျပေတြက လာၿပီးခုိးယူ လုယက္သြားမလည္း မီးမ်ား ေလာင္သြားမလား      မုန္တိုင္းေတြတိုက္လို႔ မ်ားပ်က္စီးသြားမလား ဒီလိုဒီလိုအေတြးေတြနဲ႔ ပူပန္မႈေတြက သူ႔ကိုမခ်မ္းသာေစႏိုင္ပါဘူး ၿပီးေတာ့ က်န္းမာေရးဆိုတာကလည္းေမ့ထားလို႔ မရတဲ့အရာမဟုတ္ေတာ့ ဘယ္သူကေကာ အၿမဲတမ္း က်န္းမာေနၾကသလည္း ေတာ္ၾကာေခါင္းကိုက္ ဗိုက္နာ ခါးနာ ဒီလိုေတြနဲ႔မၾကာ ခဏဆိုသလို ႀကံဳေတြ႕ေနၾကရတယ္ သက္ႀကီးရြယ္အို ဘ၀ဆိုရင္ေတာ့ ေျပာဘြယ္ မရွိေတာ့ဘူးေပါ့ ဒီေတာ့ဒီခႏၶာကိုယ္ရၿပီးကတည္းက ဒုကၡေတြဆိုတာ အရိပ္တစ္ခုလို ကပ္ပါလာေနတယ္ဆိုတာ သတိထားမိရင္ သိႏိုင္ပါတယ္ သတိမထားဘူး ဆိုရင္ေတာ့မသိႏိုင္ဘူးေပါ့ စာဆိုရွိတယ္ေလ “ သတိ မမူ ဂူမျမင္ ၊ သတိမူက ျမဴကိုျမင္ ” တဲ့ ခ်ိဳင့္ခြက္ဆိုတာက ဘ၀ကိုစၿပီဆိုတာနဲ႕ လူသားအားလံုးက အလိုေတြျဖည့္ေနၾကတယ္ေလ ဘယ္သူေတြကမ်ားျပည့္ ေနၾကၿပီလည္း ဘယ္သူေတြကေကာ ျပည့္သြားၾကသလည္း ဒီေမးခြန္းက ေမးၾကည့္ဖို႔မလိုဘူး ေတြးၾကည့္ရင္သိပါတယ္ ဘ၀မွာကိုယ္လိုခ်င္တဲ့အရာ တစ္ခုကို ရၿပီဆိုတာနဲ႔ ေနာက္တမ်ိဳးကတိုးလာတာပဲ ဆိုင္ကယ္မရွိေသးတဲ့ သူကဆိုင္ကယ္လိုခ်င္တယ္ ကဲရသြားၿပီ ၿပီးေတာ့ ဖုန္း ကား အိမ္ ရာထူး ဒီလိုနဲ႔ ျမင့္ျမင့္ၿပီးေတာ့ ပိုပိုၿပီးလိုခ်င္လာၾကတာပဲ ဒါလည္းမဆန္းပါဘူး ဘာေၾကာင့္လည္းဆိုေတာ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ ေနာက္ဘ၀တစ္ခုကို လိုခ်င္တဲ့ ေလာဘက အရင္ျဖစ္လာၾကလို႔ပဲ ဒါေၾကာင့္ လိုခ်င္မႈေတြက အေတာမသတ္ႏိုင္ေအာင္ တိုးၿပီးရင္းတိုးေနၾကတာ သီခ်င္းထဲကလိုေျပာရရင္ ေတာ့ ဟိုဘက္တိုးလိုက္ ဒီဘက္တိုးလိုက္ ....တိုးရင္းနဲ႔ရလိုက္ ရၿပီးေတာ့တိုးလိုက္ .... ေပါ့ ဒီေတာ့ဘယ္လိုျဖည့္ျဖည့္မျပည့္ႏိုင္တဲ့ဘ၀ရဲ႕ ခ်ိဳင့္ခြက္ေလးေတြ နဲ႔ အဲဒီမွာျပည့္ႏွက္ေနတဲ့ ဒုကၡ သုကၡေတြကို တရားဓမၼေတြ နဲ႔ကုစား ျဖည့္စြက္ အစားထိုးႏိုင္မယ္ဆိုရင္ ဘ၀ဆိုတဲ့အရာက လွပစြာ သံသရာနယ္ပယ္က အဆံုးသတ္ၿပီး မေရတြက္ႏိုင္တဲ့အျမတ္ေတြနဲ႔ တခန္းရပ္သြားႏိုင္မယ္ ဆိုတာ အႀကံေပးတင္ျပလိုက္ပါတယ္....