၇၃-သႀကၤန္အက်ေန႔

 

ဒီေန႔ သႀကၤန္က်တဲ့ ၁၃၇၃-ခုႏွစ္ရ႕ဲႏႈတ္ဆက္လမ္းခြဲမယ့္ သံုးရာ့ေျခာက္ဆယ့္ငါးရက္ထည္းက
၁ရက္အပါအ၀င္ေပါ့ ဘာမွမၾကာလိုက္သလိုနဲ႔ အခ်ိန္ေတြနဲ႔နာရီေတြက အသက္ႀကီးေအာင္
တြန္းပို႔လို္က္တာပါ ဒီလိုနဲ႔မႏွစ္က ငါဟာ ဒီႏွစ္ငါမဟုတ္ေတာ့ဘူးလို႔ သိလိုက္ရတယ္
ေက်ာ္ျဖတ္လာခဲ့တဲ့အခ်ိန္ေတြကို ျပန္ၿပီးေျခရာ ေကာက္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ ေျခရာေတြက
ဦးတည္ခ်က္မဲ့ေနတာကိုပဲေတြ႔ရတယ္ ႏွေမ်ာလိုက္တာဗ်ာ ဘယ္လိုျပန္ယူရမလည္း...
ဒီလိုနဲ႔ မနက္ျဖန္ေပါင္းမ်ားစြာ ႏွစ္သစ္ေပါင္းမ်ားစြာကိုလည္း တစတစေက်ာ္လြန္လာခဲ့ၿပီ
အတိတ္ေတြကို ျပန္ေတြးမိတိုင္း အားမရ ၀မ္းမေျမာက္ႏိုင္ခဲ့ပါဘူး ေနာက္ႏွစ္ဒီအခ်ိန္မွာေကာ
ငါေမ်ာ္လင့္တဲ့ အေနထားတိုင္းျဖစ္လာမွာတဲ့လား ဘ၀ကိုေရာ အားရေက်နပ္ႏိုင္မတဲ့လား
....ဆိုတာက ကိုယ့္ကိုတိုင္ အႀကိမ္မ်ားစြာျပန္ေမးမိတဲ့ ေမးခြန္းတစ္ပုဒ္ပါ...
ပညာရွင္ေတြေျပာတဲ့စကားကို သြားၿပီးၾကားေရာင္မိတယ္ေလ အတိတ္ကိုလည္း လြမ္းမေနနဲ႔
အနာဂတ္ကိုလည္း ႀကိဳၿပီး စိတ္ကူးယဥ္မေနနဲ႔ ပစၥဳပၸန္ဟာ မင္းအတြက္အေကာင္းဆံုးပဲ...တဲ့ေလ
(မွန္တာေပါ့)
TODAY is the day to say YES. Anything is possible for those who believe. တဲ့
က်ေနာ္လည္း ျပန္ေျပာလုိက္တယ္ I will try better then that year. ဒီအခ်ိန္မွာ
စိတ္ညစ္စရာေတြေတြးေနမယ့္အစား ႏွစ္သစ္မွာ ဘာေတြကို ဘယ္လိုေကာင္းေအာင္လုပ္ရမလည္း
ဘ၀ကိုေအာင္ျမင္မႈရေအာင္ ဘယ္လိုစြမ္းေဆာင္ႏိုင္ရမလည္း ဆိုတဲ့ possitive အေတြးေတြနဲ႔
က်ေနာ္ရင္ခုန္ေနမိတယ္
Success is not money. ဆိုတာကိုလည္းလက္ခံထားရမယ္ေလ လူတစ္ေယာက္ဟာ
ပတ္၀န္းက်င္ၾကားမွာ ဘယ္ေလာက္ခ်မ္းသာလည္း တေန႔ဘယ္ေလာက္ျဖဳန္းႏိုင္လည္း
အေျခြအရံေတြဘယ္ေလာက္မ်ားလည္းဆိုတာ အေရးမႀကီးပါဘူး အေရးႀကီးတာက ပတ္၀န္းက်င္လို႔
ေခၚတဲ့လူသားေတြအတြက္ ပရဟိတလုပ္ငန္းေတြဘယ္ေလာက္လုပ္ေပးႏိုင္လည္း အမ်ားအက်ိဳး
လူထုအက်ိဳးဘယ္အတိုင္းအတာထိ လုပ္ေပးႏိုင္လည္းဆိုတာပဲအဓိကက်ပါတယ္ဗ်ာ...
All leaders are reader.တဲ့ က်ေနာ္တို႔တေတြ စာမ်ားမ်ားဖတ္ဖို႔လည္းလိုအပ္တယ္ေနာ္ ဒါမွလည္း
ကိုယ့္လုပ္ေဆာင္ခ်က္ေတြၿပီးၿပည့္စံုႏိုင္မယ္ေလ မဟုတ္ရင္ေတာ့ ကြက္လပ္ေတြနဲ႔ ျပည့္ေနဦးမွာပါ